Σύσκεψη στο Βανζέε (Wansée)
Στο Βερολίνο ο Χίτλερ στις 30 Ιανουαρίου 1942, στην καθιερωμένη ετήσια ομιλία του στο Ράιχσταγκ κραύγαζε: «Ο παγκόσμιος εβραϊσμός θα πρέπει να γνωρίζει ότι όσο εξαπλώνεται ο πόλεμος, τόσο θα εξαπλώνεται και ο αντισημιτισμός. Θα αυξάνεται σε κάθε στρατόπεδο αιχμαλώτων πολέμου, σε κάθε οικογένεια που θα συνειδητοποιεί ποιος είναι ο πραγματικός λόγος για τον οποίο κάνει τις θυσίες της. Και θα έρθει η ώρα που ο σατανικότερος εχθρός όλων των εποχών θα έχει τελειώσει το ρόλο του για τουλάχιστον χίλια χρόνια». (Saul Frienlander, Η ναζιστική Γερμανία και οι Εβραίοι, Πόλις, Αθήνα 2013, σ. 741, υποσ. 8)
Η σύσκεψη στο Βανζέε είχε ήδη ασχοληθεί με τα πρακτικά ζητήματα του προαποφασισμένου μαζικού αφανισμού.
Συζητήθηκαν ανάμεσα στους διάφορους στρατιωτικούς και πολιτικούς επικεφαλής τα πρακτικά ζητήματα για την εφαρμογή της «τελικής λύσης». Αυτή ήταν η κωδική ονομασία για τη συστηματική, σκόπιμη, φυσική εξόντωση των Εβραίων της Ευρώπης. Κάπου προς το φθινόπωρο του 1941, ο Χίτλερ φαίνεται να είχε εγκρίνει το πανευρωπαϊκό σχέδιο για τη μαζική δολοφονία. Ο Reinhard Heydrich συγκάλεσε τη διάσκεψη της Βανζέε για να ενημερώσει αλλά και να διασφαλίσει τη στήριξη από κυβερνητικά υπουργεία και άλλους ενδιαφερόμενους φορείς σχετικά με την εφαρμογή της. Επίσης, για να γνωστοποιήσει στους συμμετέχοντες ότι ο ίδιος ο Χίτλερ του είχε αναθέσει το συντονισμό της επιχείρησης. Η σύσκεψη δεν θα αφορούσε στη λήψη μιας απόφασης αλλά στο σχέδιο υλοποίησης μιας πολιτικής απόφασης που είχε ήδη ληφθεί στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο. Μέσα στα επόμενα 60-90 λεπτά αποφασίστηκε ο μαζικός αφανισμός 11 εκ. ανθρώπων.